Photo by Jan Antonin Kolar on Unsplash
Po przeprowadzeniu analizy umowy kredytu powiązanego z walutą obcą przychodzi czas na ocenę czy konsumentowi przysługują wobec banku roszczenia, a jeśli tak, to jakie. Roszczenia te są zazwyczaj dwojakiego rodzaju. Po pierwsze, umowa kredytu indeksowanego lub denominowanego może zawierać klauzule, których wadliwość pozwala konsumentowi domagać się unieważnienia jej w całości, ewentualnie ustalenia bezskuteczności klauzul wiążących kredyt z walutą obcą (potocznie zwane ,,odfrankowieniem”). Po drugie, w związku z roszczeniem o unieważnienie umowy lub ustalenie bezskuteczności klauzul, konsumentowi z reguły przysługuje roszczenie o zapłatę.
W celu ustalenia wysokości kwoty, jakiej kredytobiorca może domagać się od banku w związku z wadliwością umowy kredytu, należy wykonać dwie czynności. Pierwszą z nich jest wystąpienie do banku o wydanie zaświadczenia o wysokości spłat, jakie dotychczas zostały uiszczone od początku spłaty kredytu. Chodzi o wszystkie płatności, czyli zarówno raty kapitałowo-odsetkowe, jak i wszelkie opłaty manipulacyjne. Zaświadczenie z banku powinno również wskazywać kiedy kredyt został wypłacony, w ilu transzach, jaka była wysokość każdej z transz oraz kwotę transz kredytu w walucie polskiej i walucie zagranicznej. W celu uzyskania z banku zaświadczenia należy złożyć wniosek, w którym konsument wskaże zakres informacji, jakich się domaga.
Drugą z czynności zmierzających do ustalenia zakresu roszczenia o zapłatę jest przeliczenie kredytu w wariancie, zakładającym pominięcie klauzul wiążących kredyt z walutą obcą. Pozwoli to na ustalenie kwoty, jaką konsument nadpłacił, wykonując umowę zawierającą klauzule nieuczciwe. Do prawidłowego wykonania obliczeń konieczne jest zaświadczenie, o którym mowa w poprzednim akapicie.
Po ustaleniu zakresu roszczeń, jakie konsument może sformułować wobec banku, można przejść do trzeciego etapu sprawy.
